De afgelopen week gehouden Nederlandse Kampioenschappen op de weg in het Gelderse Montferland zijn voor de renners van WTC De Amstel uiteindelijk bijzonder succesvol verlopen. Er werd een gouden, een zilveren en twee bronzen medailles gescoord. Zo goed is nog nooit gepresteerd.
Na het “kleine” kampioenschap en het Tijdrit kampioenschap kon afgelopen weekend weer handenwrijvend gekeken worden naar het Profkampioenschap. Dylan Groenewegen was de favoriet, maar deze keer kon hij het net niet afmaken: brons. Of de move van Lars Boom in de laatste kilometers daaraan meewerkte is niet te bewijzen, maar feit is dat het gezicht op onweer staat. In de Tour wordt het dus iets meer zoeken naar Dylan, in zijn “gewone” tricot. In de kantlijn reed ook KJK in de koers mee, maar we zien hem niet in de uitslag.
Zaterdagmorgenvroeg was het de beurt aan de Beloften (mannen, vreemd genoeg is er geen NK voor Beloften-Vrouwen (en weer wel een Elite zonder contract wedstrijd, net als bij de mannen….leg dat maar eens uit…waarvan ben je eigenlijk kampioen?). Maar goed, de Beloften-mannen, wél een categorie die telt: Teun Mouris, Max van de Water en Nils Wolffenbuttel reden allen de wedstrijd mooi uit in het peloton. Tegen het SEG geweld konden ze echter nog niet op. Voor Franklin Wessels eindigde de koers eerder.
In de wegwedstrijd van de Dames reden Kristine Kofman (dnf), Aagtje Dijkman (53e), Femke Markus (21e) en Riejanne Markus (18e) mee. Aagtje, Riejanne en Femke zaten – aangemoedigd door ome Cor 
Backer – allen in het peloton dat in het spoor van o.a. Olympisch kampioene Anna van der Breggen en vele andere wereldtoppers om de ereplaatsen sprintte. Van allen een mooie prestatie.
Andere koersen en successen
Een Juniorenploeg van De Amstel kon na de NK’s weg en tijdrijden meteen door naar een uithoek van Brabant: Bladel om daar de driedaagse Acht van Bladel te rijden. En dat ging erg goed. Drie pittige etappes met veel kasseien en wind (110, 125 en 95 km) en nog een korte slottijdrit. Een internationaal startveld van ruim 150 renners en 31 ploegen. De mannen presteerden het om tweede te worden in het ploegenklassement, 
Daan Hoeks en Victor Broex reden een top-10 in een etappe en een 12e (Victor), 19e (Ruben van der Pijl) , 21e (Daan) en 55e (Menno Broex) plaats in het AK , was ploegleider Joost, die het allemaal heel goed voor elkaar had met de DTS mannen, trots. Friso van Diemen stapte in etappe 2 om onduidelijke redenen af; dat was iets minder. Daarentegen deed hij daarna goed zijn fiets-schoonmaak-corvee en kon hij nog meegenieten van het tropisch zwembad op het park en de perfecte pasta en nasi van de WPGA-koks! Zonder kleerscheuren (dat was bij de 
DTSérs wel anders) en met de schrik van een op hol geslagen paard in etappe 2 (jury loste dat goed op) en zuur in de benen toog men weer huiswaarts.
Winst!
De redactie moest weer de krochten van het internet op om nog wat overwinningen te noteren. In ieder geval toonde Lars van de Vall zijn kracht: hij won de Ronde van Warmenhuizen; altijd een zwaar koersje. Eerder op de dag deed ook Enzo Leijnse dat bij de Nieuwelingen. Naar het scheen kwam dat door een donderpreek van vader Hans na de minder goed verlopen Ronde van Volendam een dag eerder; maar echt bevestigd hebben we dat niet. Bij verder zoeken komt de redactie nog een overwinning van Tyler Eijk tegen in het Limburgse zuiden (cat III), en in Volendam stond Viego Tijssen in zijn Amstelshirt ook op het podium in cat V als derde. Ook Patrick Bos stond in Bladel op het tweede treetje.
Maar we zijn vast niet compleet. Op naar de volgende koersen!
