Door de wedstrijd van Ajax (jawel!) een verlaat slag van onze verslaggever. Of had het ook te maken met zijn uitputting door de wielerwedstrijd. En aan wie ligt dat dan, rijdt de rest zo hard of gaan de eigen jaren tellen. Maar de kilometerteller liegt in ieder geval niet, het geneutraliseerde deel ging harder dan de bedoeling is. Zeker als de kop van het peloton boven de 40 gaat rijden en ook weer stevig aanzet na de bochten betekent dit dat achterin het peloton, waar niet iedereen soepel door de bochten gaat, al gauw dat weer 45 moet worden gereden om na de bocht weer aan te sluiten.
En dat is toch echt niet de bedoeling van het geneutraliseerde deel. Die 40 is bedoeld als een maximum en niet als een gemiddelde waardoor je een rustig deel weer mag compenseren.
Nadat de wedstrijd werd vrijgegeven bleef het tempo hoog, slechts onderbroken door een paar momenten van relatieve rust. Maar die werden dan ook altijd snel gevolgd door even enthousiaste als tevergeefse pogingen om uit het peloton te ontsnappen. Aan de achterkant waren er ook behoorlijk wat renners die na zichzelf vakkundig te hebben opgeblazen in de remmen knepen. Waren ze in ieder geval op tijd thuis voor een spannend avondje voetballen kijken.
Ook dit keer was het weer een andere renner die als eerste de laatste bocht door kwam. Sander Boerkamp had een paar meter en gaf die niet meer weg. Camiel moest opnieuw genoegen nemen met plaats twee. Daarna waren het Jan Buisman, Tom Wolters, Wouter de Jonge en Peter Vermeulen die nog flink wat punten mochten bijschrijven.
De komende twee weken is jullie vaste verslaggever in de USA. Dus als iemand zich geroepen voelt om een verslag te schreven, is hij van harte welkom. Misschien wel eens leuk om een verslag te lezen van vooraan in de koers…
Het viel me vooral op dat het 2de deel van de koers wel wat meer dynamiek kan gebruiken. Er werd relatief hard gereden zonder dat er koers gemaakt werd. Relatief lange beurten, niemand die verzaakte, een relatief hoog constant tempo. Niemand die uit de 2de lijn demarreert. Hierdoor rij je de sprinters gewoon naar de meet. Je mag de mannen die je tot de sprint niet van voren ziet er op zn minst voor laten werken toch?
Verder blijft bovenstaand een eeuwige discussie waarbij ik me niet al te veel mee wil bemoeien maar het moet wel koers blijven. Ik ben maar even in de huid van Thijs Zonneveld gekropen om wat cijfers bij deze woorden te vinden en zie dat het “rustige” stuk op mijn teller met 38.7 gemiddeld ging. Tegen 40.0 een week eerder. Er zat slechts 1 ronde van 40.3 gemiddeld tussen. Van voren werd er juist heel gelijkmatig gereden waarbij op deze snelheid een peloton soepel door de bochten zou moeten kunnen komen. Wat de gevoelswaarde van dit gemiddelde achteraan is heeft waarschijnlijk meer te maken met de stuurmanskunsten van de coureurs in het 2de deel van het peloton dan met de snelheid vooraan.
Dat is een duidelijke analyse: gevoel en feiten!
die dinsdagavond is een stuk leukere training met af en toe wat sterke mannen Sander, vind ik. De inrij-afspraak pakt geweldig goed uit. of het nu 38,7 of 40,5 km/h is, maakt toch niks uit..het moet wel bij elkaar kunnen blijven.
Iedereen moet even op kop komen in dat 1e half uur.