De mooie dag in Oukoop met de afsluitende ploegentijdrit en het eindeseizoen-etentje van Vrouwenwielrennen zijn al weer lang geleden. Trainsters Judith en Astrid hebben al goed de tijd gekregen om even bij te komen van hun wekelijkse trainingen met toch heel wat `kakelende´ dames. Een mooi moment om terug te kijken op weer een geslaagd Vrouwenwielrennen (VW) seizoen. Een seizoen met extra weekendtrainingen, extreem weer, wedstrijdjes, de bekende tijdrittrainingen en gezamenlijke ”vakanties” op de fiets.
Extra weekendtrainingen voor enthousiastelingen
We begonnen dit jaar al eerder dan normaal. Astrid riep de fanatiekelingen op om de zaterdag mee te doen met de door haar georganiseerde wedstrijdtrainingen. Zo konden we fit aan de start verschijnen tijdens de eerste wedstrijd van de VW-competitie. Ook net voordat deze trainingen zouden starten, begonnen we zelf al enthousiast te starten met fietsen om fit bij deze trainingen aan te komen. Er leek een soort vast ritme in deze eigen trainingen te komen: aan het begin waren we druk aan het kletsen en elk halfuur werd opeens minder gepraat en harder gereden. Ik ben benieuwd of we aanstaande winter de mannen bij kunnen gaan houden op de nieuwe zaterdagtrainingen van de Amstel.
Extreem weer overleefd
Gelukkig was het extreme weer geen issue. Voor de extreme kou hadden we genoeg tips voor elkaar om extra laagjes te creëren, voor goede wanten(!) op de fiets of voor speciale regenbroeken op de racefiets. En in de hitte ging ik vaak naar de training met het idee dat we wel rustig aan gingen doen, maar daar was geen sprake van en uiteindelijk werden we daar toch sterk van. Soms kregen we gelukkig wel een ijsje na de training, dat scheelde weer. Het is slechts één keer voorgekomen dat maar één iemand aan de training meedeed, dit vanwege een diehard (Jacqueline?) in de storm.
Wedstrijdjes
Uiteraard hebben we weer meegedaan aan de wedstrijdjes van de VW-competitie. De eerste wedstrijd begon helaas slecht vanwege een valpartij. Hierdoor viel onze Iris, die net zo enthousiast begonnen was, op haar hoofd en moest meteen een nieuwe wielset kopen. Gelukkig hebben we ook mooiere wedstrijden gehad. De mooiste en meest spannende wedstrijd die ik me kan herinneren was die in Amersfoort. Na verschillende aanvallen van dames van de Amstel was uiteindelijk een andere sterke renster weg. Het leek de hele tijd alsof ze ging winnen, maar net in de allerlaatste ronde konden onze kopvrouwen het gat dichtrijden en kon onze supersprinter Petra haar nét voor de streep inhalen.
Het is leuk om te zien dat er ook steeds meer wedstrijdjes komen voor vrouwen met een basislicentie. Hier mogen de elite rensters dan niet aan meedoen, wat de drempel een stuk lager maakt. Bovendien kan er zo zelfs voor het podium gestreden worden in plaats voor “blijven hangen aan het peloton”. Twee voorbeelden zijn de Ronde van de Orteliusstraat die ik helaas heb moeten missen en het NK Amateurs waar ik een apart verslagje over heb geschreven: link. En uiteraard was het super dat we een eigen clubkampioenschap hadden op het parcours van de Amstel.
Tijdrittrainingen
Natuurlijk draaiden de woensdagtrainingen vooral weer om waaiers en tijdrijden, zowel individueel als in een groep. We trainen dan altijd naar de twee VW-tijdritten toe (individueel en ploegentijdrit), dat motiveert goed. Ik heb een apart verslagje over de TTT geschreven: link. Het seizoen waren we sowieso goed begonnen door de overwinning te pakken met de TTT van Almere, voor een verhaaltje zie deze link. Weer een leuk idee voor volgend jaar?
Gezamenlijke “vakanties”
Dit jaar hebben we zelfs voor het eerst gezamenlijke “vakanties” met elkaar gehad! Het woord vakantie geeft misschien een verkeerd beeld, want er werd natuurlijk veel gefietst en dat kan ook erg zwaar zijn.
Het begon met het gezellige Vrouwenwielrennen jubileumweekend waar ik helaas niet bij kon zijn. Ik heb wel prachtige beelden gezien toen ze met een enorme groep het centrum van Utrecht binnen kwamen rijden. Bovendien zijn we een lang weekend naar de Ardennen gegaan in de zomer. Hiervan heb ik een apart verslagje geschreven, zie de link. Hier werden we weer helemaal enthousiast gemaakt voor de volgende “vakantie”, de Amstel Alpenweek. Ook hier is een groep dames meegegaan, inclusief onze weervrouw Pieternel die elke avond het weerbericht verzorgde.
Tot slot
Omdat ik geen licentie heb kan ik niet veel zeggen over het verschil tussen de licentiehoudsters en de basislicentiehoudsters bij VW. Maar de keren die ik heb meegemaakt met beide groepen lijken erop te wijzen dat de vrouwen bij VW minstens even fanatiek zijn. Of dat nu zonder of met een opgespeld rugnummer is. Het bewijs zit in de bordjessprints die zelfs in de bergen worden uitgevoerd, het uitvoerig bespreken van een tactiek en de vermoeidheid na onze woensdagtraining. Ook de nieuwe leden zijn meteen fanatiek, zoals Judith die op haar eerste training meteen meefietste naar Het Kopje, Sandra die haar hele crosser ombouwde zodat ze een fiets had om mee te doen aan het clubkampioenschap en Leonie die meteen in het 1e team van de TTT mee deed.
Bij het etentje hebben we uiteraard al onze toptrainsters bedankt die altijd voor ons klaarstaan en leuke, goede trainingen verzorgen. Maar ik zou ook graag de dames van de VW zelf willen bedanken. Bedankt voor het lachen; de trainingen zo gezellig maken dat ik elke keer met plezier kom trainen; en de aanmoedigingen en inzet op de fiets. Op naar een mooi en gezellig nieuw seizoen!
